De meeste vegetariërs eten binnen een jaar weer vlees

We spelen allemaal weleens met het idee om vlees af te zweren. Vlees eten belast de aarde behoorlijk en is bovendien helemaal niet zo gezond, zeker verwerkt niet. En dus proberen we het. Geen hamburgers, geen ontbijtspek, geen zuurkool bij de worst. De één houdt dit enkele maanden vol, de ander jaren en een enkele keer wordt iemand echt overtuigd planteneter.

Zij weten: de keuze om vegetarisch te zijn wordt niet altijd begrepen. Met karige aardappelpuree met sla tijdens de kerst, terwijl je oom opschept over het wilde zwijn dat hij zelf heeft geschoten, tot gevolg. Maar tofu is je vriend en van paddenstoelen maak je zelf veel betere hamburgers en die vleeseters uit je vriendengroep, die zoeken het maar uit tijdens een etentje bij jou thuis.

En toch valt 84 procent van de vegetariërs terug op een vleesdieet.

Het Amerikaanse Humane Research Council ondervroeg meer dan 11 duizend Amerikanen boven de 17 jaar over hun opvattingen over dierenwelzijn. Het instituut dat dierenrechtenorganisaties van onderzoeken en statistieken voorziet, ontdekte dat 2% van de bevolking in de VS vegetarisch of veganistisch momenteel is. 10% is vegetarisch of veganistisch gewéést (dus 5 keer zoveel), en 88% is omnivoor.

Opvallender is dat 1 op de 5 vleesonthouders het dieet van planten en plantaardige eiwitten volhoudt. Met andere woorden: 84% gaat uiteindelijk weer voor een biefstukje - of in het geval van veganisten een stuk kaas - overstag. Ook interessant is de leeftijd van de voormalige en huidige vegetariërs. Het stereotype van de idealistische twintiger die zodra het burgerlijke gezinsleven begint, de handdoek in de ring gooit, klopt niet. De gemiddelde leeftijd om een leven als herbivoor te beginnen is 34.

Van de opgevers is meer dan twee derde vrouw (69%). De meerderheid gaf aan het vleesvrije dieet niet vanwege het milieu, maar voor de eigen gezondheid te willen volgen. Maar minder dan de helft van de vegetariërs of veganisten slaagt erin langer dan een jaar vleesvrij te blijven.

Dus als jij al langer dan 365 dagen vegetariër of veganist bent, geef jezelf dan een schouderklopje: je hebt meer ruggengraat dan de ambivalente meerderheid.

Het blijkt voor de meeste mensen (43%) voornamelijk lastig dat het 'alles of niets' is. Mag je jezelf nog veganist noemen als je per ongeluk een broodje met boter eet? En hoe kun je als vegetariër doodziek zijn en toch kippensoep eten? De dogmatische benadering is nogal intimiderend, vinden veel mensen.

Toch zijn de voordelen voor je gezondheid en het milieu overduidelijk. Daarnaast is vlees eten moraal gezien ook maar lastig goed te keuren. Als je dat bij elkaar optelt, is vlees opgeven eigenlijk een simpel voornemen toch? Waarom vinden we het toch zo moeilijk? Ik vroeg het professor en schrijver Hal Herzog, auteur van Some We Love, Some We Hate, Some We Eat: Why It's So Hard to Think Straight About Animals.

"Ik vind het verrassend dat het aantal mensen dat terugvalt zo hoog is," zegt Herzog. "Samen met een student heb ik onderzoek gedaan naar de reden waarom vegetariërs besluiten terug te gaan naar vlees." De meest gehoorde reden was zorgen om de gezondheid (35% van de geïnterviewden). Een kwart van de ondervraagden vond het simpelweg teveel gedoe, én was niet blij met de kwaliteit van vegetarische maaltijden in restaurants. De keuzes waren teveel beperkt. Ongeveer één vijfde van de ondervraagden verlangde zo erg naar vlees dat het gewoon onhoudbaar werd en ongeveer 15 % gaf de sociale druk de schuld. Zij voelden zich een ongemakkelijke einzelgänger en werden niet echt gesteund door vrienden.

Iets interessants dat Herzog opviel: alle oorzaken hadden weinig te maken met ethiek. Slechts 3% zei: "Tja ik geloof dat gedoe over dierenrechten niet meer." In plaats daarvan denkt Herzog dat de meerderheid van de overlopers leert leven met hun morele inconsistentie, in plaats van wezenlijk van mening veranderen over de bewaren van vlees eten.

En ondanks dat hij zelf de relatie tussen mens en dier onderzoekt – en er zelfs een boek over vol schreef- is Herzog zelf ook geen vegetariër. "Ik worstel er niet mee, ik heb vrede met vlees eten. Ik heb er veel over nagedacht, dingen onderzocht en ik ken de ethische problemen." Toch zou hij niet zo snel met zijn vegetarische vrienden in discussie gaan. "Ik zou verliezen. Ik weet genoeg om te weten dat zij elk argument winnen."